In mijn cursus zei een or-lid eens: “Ja, ik begrijp helemaal wat je doet. Eerste een praatje, dan een plaatje en tot slot een daadje”.
Ik keek wat verbaasd, waarop hij zei: ‘’Ik doe hetzelfde als zweminstructeur in mijn vrije tijd”. In eerste instantie was mijn ego iets beledigd. Ik heb immers een post-hbo opleiding, Trainer en Coach, gedaan en onlangs mijn HBO didactische bevoegdheid gehaald. Mijn werk is toch wel meer dan een praatje, plaatje en daadje?
Tegelijkertijd herinnerde ik mij dat een ervaren vakgenoot mij ooit vertelde altijd volgens een vast stramien te werken. Eerst de theoretische uitleg, ondersteunt door PowerPoint dan een opdracht laten uitvoeren en als laatste checken of de theorie is blijven hangen.
Dat is dus wat ook in mijn trainingen doe. Hierin probeer ik veelal verschillende leerstijlen gevarieerd met een variatie aan werkvormen te gebruiken. Bovendien vind ik het belangrijk om bij de start van een training aan openheid en vertrouwen te werken en af te sluiten met een evaluatie.
Dus toch dat praatje, plaatje en het daadje. ?