In onze struggle met onze oudste zoon, hebben mijn man en ik een webinar gevolgd over het begeleiden van huiswerk/schoolwerk.
Eén van uitgangspunten die voorbij kwam was “stop met controleren”, daarmee maak je kind niet zelfstandiger; hij/zij gaat die planning dan voor jou maken en niet voor zichzelf. Dus stimuleer, informeer en faciliteer, maar ga niet controleren.
Dit bracht mij ook bij de ondernemingsraad: hoe kom je uit de controlerende modus en kun je de bestuurder stimuleren die acties te ondernemen waarvan je als ondernemingsraad denkt dat dat goed is voor de organisatie en medewerkers.
Een wijzend vingertje over wat niet goed gaat werkt vaak averechts, maar wat kun je dan wel doen? Zelf met voorstellen komen, initiatieven, oplossingsrichtingen, of dat benoemen wat in proces wel goed gaat.
Tegelijkertijd kwam in het webinar naar voren dat regels zonder consequentie géén regels zijn. Dus hoe handhaaf je dan en hoe doe je dat in een organisatie? Draagt een ondernemingsraad bij aan handhaving? Zijn er disciplinaire straffen nodig? Of boetes van de Inspectie SZW als de arbeidstijdenwet bijvoorbeeld overtreden wordt?
Als ouder kregen we de tip: handhaaf met consequenties en dit hoeft niet een straf te zijn, maar kan ook een goed gesprek zijn.
In het verkeer zijn ook regels, die gehandhaafd dienen te worden, helaas vaak met boetes. Maar misschien kunnen we in navolging van de dynamische 50 km per uur borden ook prikkelend en motiverend zijn richting een bestuurder?